Hoe kunnen we met een next-generation interface cultuurparticipatie verhogen bij unserved audiences?

Ons observatie-onderzoek hebben we kunnen afronden in sprint 9. De resultaten ervan worden gerapporteerd met het oog op het mogelijk maken van een vergelijking tussen een “normaal” museumbezoek en een museumbezoek waarbij onze interface, zijnde de cilinder, armband en scherm bij object, gebruikt worden.

Het observatie-onderzoek is vlot verlopen. Om dit te bekomen hebben we eerst met een paar mensen (digitaal) samen gezeten om de aanpak te bespreken. Om het museumbezoek zo goed mogelijk te kunnen observeren beslisten we dan om enkele vragen op voorhand te bundelen. Dit moest er dan voor zorgen dat de observeerders niets uit het oog verloren. Deze vragen waren onder andere opgesteld aan de hand van de design requirements, maar ook aan de hand van logische vragen bij een museumbezoek:

• De persoon wil meer informatie over de creator en zijn/haar achtergrond, productieproces?
• De persoon neemt?
• Wordt er teruggekeerd naar of lang stilgestaan bij een kunstwerk?
• Wat voor route neemt de museumbezoeker?
• Context van het museumbezoek? Hoe lang spendeert de museumbezoeker in het museum, hoeveel andere bezoekers zijn er op dat moment aanwezig? Etc.
• Hoe snel verplaatst de museumbezoeker zich?

De observeerders gingen zeer subtiel te werk, zodat dit een zo klein mogelijk effect zou hebben op het gedrag van de bezoekers. De vier mensen die geobserveerd werden, waren vier mensen die reeds meegedaan hebben met onze focusgroepen en zijn dus ook alle vier aan één van onze vier personae te linken.

Uiteindelijk werden ook drie vragen gesteld aan de bezoekers aan het einde van hun bezoek, ook deze werden opgesteld aan de hand van de design requirements:

• Had je de ervaring graag gedeeld met vrienden of familie?
• Had je graag emptahie willen voelen met de persoon die een bepaald kunstwerk heeft gemaakt?
• Had je graag meer informatie gekregen?

De resultaten worden per persona en per categorie (zijnde algemene bevindingen, bevindingen met betrekking tot de informatiebrochures en de antwoorden op de vragen) weergegeven.

Drukke Daisy

Algemeen

• Drukke Daisy bezoekt het museum op een kalm tempo. Ze staat voornamelijk stil bij de informatiepanelen om deze te lezen en loopt op een kalm tempo voorbij de kunstwerken terwijl ze deze bekijkt.
• Bij video’s staat Drukke Daisy wel wat langer stil.
• Drukke Daisy neemt niet de normale route waardoor ze langs de ingang moet terugkeren om de rest van Object Stories te kunnen bekijken.

Informatiebrochures / QR-codes

• Drukke Daisy neemt twee informatiebrochures mee van de Object Stories, maar leest deze niet.

Vragen op het einde

• Drukke Daisy zou niet snel het museum alleen komen bezoeken.
• Drukke Daisy zou graag meer informatie hebben over de kunstwerken, zodat ze beter weet waarvoor ze staan.

Culturele Charlotte

Algemeen

• Culturele Charlotte leest de verschillende informatiepanelen omtrent Object Stories.
• Culturele Charlotte spendeert iets meer dan 5 minuten per object en beweegt zich dus traag door het museum. Ook neemt ze vaak de informatiebrochures erbij om meer informatie te krijgen.
• Culturele Charlotte neemt de normale route.

Informatiebrochures / QR-codes

• Culturele Charlotte neemt twee brochures en leest deze doorheen haar museumbezoek.

Vragen op het einde

• Culturele Charlotte zou de ervaring op zich wel graag gedeeld hebben met vrienden of familie.
• Ze had niet per se graag meer informatie. Ze was zelfs eerder overdonderd door de hoeveelheid pilaren.

Traditionele Tim

Algemeen

• Traditionele Tim wou graag meer informatie over de kunstwerken. Hij las enkel de vetgedrukte uitleg bij de informatie, wat niet voldoende was.
• Traditionele Tim bekijkt de video’s half.
• Traditionele Tim neemt niet de normale route waardoor hij langs de ingang moet terugkeren om de rest van Object Stories te kunnen bekijken.
• Traditionele Tim volgt de pijlen en keert niet terug naar bepaalde objecten. Vindt de pijlen wel niet logisch.
• Beweegt zich kalm.

Informatiebrochures / QR-codes

• Traditionele Tim nog twee informatiebrochures maar deze werden niet gelezen.

Vragen op het einde

• Had de ervaring graag gedeeld met vrienden en familie. Zou wel wat afhangen van de prijs en zou eerder voor een bepaalde collectie komen dan voor het museum zelf.
• Traditionele Tim wou meer concrete informatie. Zou een gegidste tour handiger hebben gevonden om deze informatie te krijgen.

Onverschillige Olivier

Algemeen

• Geen zin om alles te lezen.
• Vindt dat alles wat door elkaar staat.
• Gaat snel door het museum.

Informatiebrochures / QR-codes

• Neemt geen informatiebrochures, maar scant wel de QR-codes. Hij vond de informatieboekjes via de app op de gsm wel niet zo aangenaam.

Vragen op het einde

• Had de ervaring niet graag gedeeld met anderen omdat dit niet zijn interessegebied is of dat van zijn vrienden.
• Had geen interesse in de kunstenaars en wou dus ook geen empathie voelen.
• Had wel graag meer informatie gekregen via een app of QR-code.

De uitgebreide resultaten van het observatie-onderzoek zijn te vinden in volgende bijlage: https://docs.google.com/docume...

Iedere respondent die aan het testen van ons prototype deelnam, werd bij aankomst aan het Design Museum telkens onthaald door team Prototype en naar de cilinder gebracht. Vanaf dat moment werd er weinig tot niets meer gezegd tegen de respondent om ervoor te zorgen dat hij niet gestuurd zou worden.

Om de cilinder te testen werd gebruik gemaakt van de methodiek Wizard of Oz.

We resultaten worden weergegeven per persona:

Drukke Daisy

• De duur in de cilinder is ideaal
• Vindt dat het duidelijk aangegeven moet zijn wat je kan doen in de cilinder (evt. pijl)
• De cilinder wordt het beste geplaatst aan de ingang van het museum
• Vindt de cilinder een leuke, aantrekkelijke vorm
• Vindt dat de cilinder ideaal is voor 1 persoon
• De gestelde vragen waren niet te moeilijk en niet te lang. De vragen mogen wel niet opvallend sturend zijn.
• Vindt de hoeveelheid getoonde foto’s perfect
• Vier of meer aanbevelingen zijn goed, want dit zorgt bijgevolg voor een unieke ervaring
• Zou eventueel een foto willen trekken met de spiegel in de cilinder
• Zou de foto plaatsen op sociale media om mensen op de hoogte te brengen van het bestaan van de interface
• Wil de foto fysiek krijgen (meerwaarde)

Traditionele Tim

• De duur in de cilinder is ideaal
• De cilinder moet duidelijk zichtbaar zijn en in de buurt staan van de kunstwerken
• De grootte van de cilinder is ideaal voor 2 à 3 personen
• De gestelde vragen waren niet te moeilijk en niet te lang
• Vier aanbevelingen voor objecten is een goed aantal
• Is bereid om een foto te trekken met de spiegel in de cilinder
• Zou de foto plaatsen op sociale media
• Wil de foto fysiek krijgen (meerwaarde)
• Zou vrienden aanraden om naar het museum te komen en gebruik te maken van de interface

Onverschillige Olivier

• De duur in de cilinder is ideaal
• Touchscreen wekt mijn interesse op
• De cilinder moet best niet in de buurt van de kassa geplaatst worden, beter in het begin om stijlbreuk te voorkomen
• Vindt de cilinder een leuke vorm, omdat je “beschut” bent
• Zou maximaal met 3 personen in de cilinder stappen
• De cilinder mag altijd groter
• De gestelde vragen waren niet te moeilijk, maar er mochten meer vragen gesteld worden bv. voorkeur, persoonlijke vragen om daarop verder te bouwen en eventueel nog met kleuren te werken
• Een zestal aanbevelingen zijn goed

Culturele Charlotte

• Deze persona moet nog getest worden door last-minute uitval.

Tijdens het testen zijn er ook enkele zaken naar boven gekomen die enige aanpassing nodig hebben, deze zaken kunnen gevonden worden in volgende bijlage: https://docs.google.com/docume...

Voordat de respondent de cilinder verliet, kreeg hij een armband (Apple Watch) en een blad papier met een aanbeveling. Vervolgens moest de respondent rondlopen in het museum totdat de armband trilde. Dit was de indicatie dat de respondent in de buurt was van het object dat de cilinder hem had aanbevolen.

Om de armband en de interface bij object te testen werd gebruik gemaakt van de methodiek Proxy Technology Assessment.

De resultaten worden weergegeven per persona:

Drukke Daisy

• Het was duidelijk wat het trillen van de armband betekende
• Een lichtje op de armband is overbodig
• De zoektocht maakt de ervaring wat interactiever
• Vindt een tijdsrestrictie bij het aanschouwen van een object overbodig
• Het was niet altijd even duidelijk dat je op de knop “volgende” moest drukken
• Wilt het bandje niet meenemen naar huis, omdat het geen meerwaarde heeft
• Vindt de informatie op de interface bij het object duidelijk en voldoende
• De onderwerpen die zeker aangehaald moeten worden op de interface zijn: ontwerp, origine, geschiedenis van de ontwerper, geschiedenis van het object, de prijs, materiaal, achterliggende visie van de ontwerper
• Vindt het goed dat je de aanbevelingen fysiek meekreeg

Traditionele Tim

• Het was duidelijk wat het trillen van de armband betekende
• Een lichtje op de armband is overbodig
• De navigatie naar het object was duidelijk, m.a.w. het was duidelijk wanneer het object in de buurt was
• Vindt de “zoektocht” een meerwaarde, omdat je nu een museum anders beleeft
• Vindt een tijdsrestrictie bij het aanschouwen van een object overbodig → niet onnodig gestoord worden
• Het was niet duidelijk dat je op de knop “volgende” moest drukken
• Wilt het bandje niet meenemen naar huis, omdat het geen meerwaarde biedt

Onverschillige Olivier

• Het was duidelijk wat het trillen van de armband betekende
• Een lichtje op de armband is overbodig
• Het trillen gaf duidelijk aan als er een voorwerp in de buurt is, maar met trillen kan je moeilijk een richting aangeven
• Vindt de “zoektocht” een meerwaarde
• Het was niet duidelijk dat je op de knop “volgende” moest drukken
• Wilt het bandje niet meenemen naar huis
• De interface gaf de informatie goed weer, al mochten de knoppen duidelijker en was de kleurencombinatie niet altijd geslaagd
• Vindt dat de kostprijs van het object getoond moet worden, de ontwerper is minder van belang
• Zou zijn vrienden niet aanraden om naar het museum te komen specifiek voor deze interface, maar zou het wel vermelden

Culturele Charlotte

• Deze persona moet nog getest worden door last-minute uitval.

Tijdens het testen zijn er ook enkele zaken naar boven gekomen die enige aanpassing nodig hebben, deze zaken kunnen gevonden worden in volgende bijlage: https://docs.google.com/docume...

Tijdens de tests in Design Museum en de Krook werd er ook aan A/B-testing gedaan.

In het museum zullen we bij de objecten zelf ook een interface plaatsen. Hier kunnen bezoekers extra informatie lezen over het voorwerp. Voor deze interface hebben we in een eerste fase twee verschillende lay-outs voorzien. Op die manier konden we aan de hand van A/B-testing nagaan welke vormgeving voor de respondenten het aantrekkelijkst/meest gebruiksvriendelijk was.

Lay-out 1

Lay-out 2

De resultaten van deze A/B-testing zijn vrij verdeeld. Er is geen duidelijke voorkeur voor lay-out 1 of lay-out 2.

Voor de methodiek prototyping werd in sprint 8 voornamelijk gefocust op het afwerken van het prototype. Hiervoor werd er samengekomen in de Krook.

Op basis van de design requirements werd een eerste prototype gebouwd van de cilinder en de armband. Hierbij lag de nadruk vooral op de vragen die gesteld moeten worden in de cilinder, alsook een verdere uitwerking van de armband en het bijbehorende scherm op het specifieke object in het museum. Hierbij staat storytelling, en het interactieve en gepersonaliseerde aspect centraal.

Hieronder staat een beschrijving van ieder onderdeel en zijn functie:

CILINDER

Het eerste onderdeel van het prototype is de cilinder. De voornaamste functie van de cilinder is om te achterhalen welke museumobjecten in het interessegebied liggen van de museumbezoeker. Hiervoor stelt de cilinder enkele vragen aan de bezoeker, alvorens hij het museum verkent. Op basis van de antwoorden zal de cilinder aanbevelingen geven voor specifieke objecten in het museum en/of bepaalde informatie verstrekken. De vragenlijst is nog niet gefinaliseerd en zal nog aangepast worden na de volgende Wizard of Oz-testing.

Enkele vragen van de vragenlijst:

1. Met hoeveel personen bent u?

1 - 2 - 3 - 4 - 5

2. Duid drie dingen aan die u interessant vindt:

Serieus - Speels - Eenvoud - Pronkstuk - Functioneel - Decoratief

3. Duid drie dingen aan die u interessant vindt:

Natuurlijk - Industrieel - Oost-Aziatisch - Westers - Hedendaags - Klassiek

4. Kies je top drie uit volgende afbeeldingen:

Westers, sober / Klassiek (natuur) / Industrieel / Japan / Speels / Natuur

5. Over wat wilt u meer te weten komen? Duid drie dingen aan:

Geschiedenis - Ontwerper - Inspiratie - Stijl - Materiaal - Architectuur - Prijs

ARMBAND

Het tweede onderdeel van het prototype is de armband die zal dienen om schermen te activeren, zodat de bezoeker extra informatie ontvangt. Bezoekers kunnen met de armband schermen bij museumobjecten scannen, zodat ze extra informatie krijgen. Om de armband te doen trillen, werd de suggestie gegeven om met een Apple Watch te werken, maar deze zodanig om te vormen tot een eigenhandig gemaakte armband die niet opvalt. Op die manier zijn andere (traditionele) museumbezoekers niet afgeleid door deze technologie. Als prototype werden vier stuks in een eerste versie gemaakt.

INTERFACE BIJ OBJECT

Het derde en laatste onderdeel van het prototype is de interface die bij het object hoort. Dit is een scherm waarop de informatie komt te staan die aanleunt bij het interesseveld van de bezoeker. Dit scherm wordt nu uitgewerkt in InDesign als paper prototype. Nadien kan het nog interactief uitgewerkt worden via een programma waarbij de testpersonen zelf kunnen tikken en swipen op het scherm.

Op 30 maart is een eerste test uitgevoerd met de interface. Zowel een Onverschillige Olivier als een Drukke Daisy hebben de tentoonstelling bezichtigd aan de hand van de interface. Beiden hebben de cilinder, de armband en het scherm bij het object getest. Na de test werd bij elke persona een kort interview afgenomen om te peilen naar hun ervaring. Over het algemeen hadden beiden een positieve ervaring met de verschillende interfaces.

Voor de cilinder werd gebruik gemaakt van Wizard of Oz.

Tijdens deze test hebben we voor beide personae feedback verzameld die we kunnen ondervedelen in vier categorieën, zijnde (1) cilinder, (2) armband, (3) scherm aan object en (4) museumervaring.

Dit zijn de resultaten voor de cilinder: (OO = Onverschillige Olivier, DD = Drukke Daisy)

1. Tijd/vragen in de cilinder: Duurde niet te lang (OO + DD), 5 vragen is perfect (OO)

2. Wat spreekt aan: De extra waarschuwing bij objecten die interessant kunnen zijn (OO), de route op maat (DD)

3. Plaatsing cilinder: Aan de inkom van het museum (OO + DD), aan het begin van "Object Stories" (OO + DD)

4. Vorm cilinder: Mooi en praktisch (OO), privacy (OO), tof (DD), liefst open zodat er geen claustrofobisch gevoel is (DD)

5. Met hoeveel personen in cilinder: Maximum twee (OO + DD)

6. Vragen in cilinder: Vijf vragen ideaal (OO + DD), relevante vragen (OO), niet te moeilijke vragen (OO), sommige vragen wat moeilijk (DD), afwisseling visueel en tekst is goed (OO + DD), rangschikken foto's is leuk (DD) maar soms moeilijk (OO + DD)

7. Uitleg doel cilinder en armband: Uitleg achteraf is goed (OO), liever uitleg vooraf (DD)

8. Aantal gekregen aanbevelingen: Vier aanbeveling is goed (OO + DD), per onderdeel van de tentoonstelling één object uitlichten (DD)

9. Photobooth: Foto zelf delen via sociale media, maar niet automatisch door cilinder (DD), foto via mail ontvangen (DD), fysieke foto als leuke promo en souvenir (DD)

Dit zijn de algemene resultaten van het museumbezoek: (OO = Onverschillige Olivier, DD = Drukke Daisy)

1. Museumervaring verbeterd: Leuker op deze manier (OO + DD), staat langer stil bij objecten (OO), zou het aanraden aan vrienden (OO + DD), actief (DD), niet storend (OO)

2. Mist er iets: Nee (OO + DD)

3. Wat kan simpeler: Niets (OO + DD)

4. Meest bijgebleven: Trillende armband (DD)

Er zijn echter ook verschillende zaken aan bod gekomen die aangepast zouden moeten worden, deze zijn te vinden in volgende bijlage: https://docs.google.com/docume...

Op 30 maart is een eerste test uitgevoerd met de interface. Zowel een Onverschillige Olivier als een Drukke Daisy hebben de tentoonstelling bezichtigd aan de hand van de interface. Beiden hebben de cilinder, de armband en het scherm bij het object getest. Na de test werd bij elke persona een kort interview afgenomen om te peilen naar hun ervaring. Over het algemeen hadden beiden een positieve ervaring met de verschillende interfaces.

Voor de armband en het scherm bij het object werd gebruik gemaakt van Proxy Technology Assessment.

Tijdens deze test hebben we voor beide personae feedback verzameld die we kunnen ondervedelen in vier categorieën, zijnde (1) cilinder, (2) armband, (3) scherm aan object en (4) museumervaring.

Dit zijn de resultaten voor de armband: (OO = Onverschillige Olivier, DD = Drukke Daisy)

1. Doel trillen armband: Duidelijk en leuk (OO), duidelijk en valt goed op (DD)

2. Lichtje armband: Geen lichtje nodig (OO + DD)

3. Navigatie: Niet duidelijk (OO + DD)

4. Zoektocht: Neutrale houding ten opzichte van zoektocht (OO), geeft meerwaarde en doel aan museumbezoek (DD)

5. Hoe doorgaan naar volgende object: Knop 'Volgende' was helemaal niet duidelijk (OO + DD)

6. Armband meenemen na bezoek: Nee (OO), ja indien trilsysteem wordt verwijderd (DD)

Dit zijn de resultaten voor het scherm bij het object: (OO = Onverschillige Olivier, DD = Drukke Daisy)

1. Weergave informatie: Heel duidelijk (OO + DD)

2. Welke onderwerpen moeten zeker aangehaald worden: Prijs, ontwerper en materiaal (OO), ontwerpen (DD)

3. Welke lay-out wordt geprefereerd: Ontwerp Sarah (OO), ontwerp Lynn (DD)

De resultaten van deze methodiek worden gerapporteerd met het oog op een duidelijk beeld vormen van het eerste denkproces dat nodig was om te kunnen beginnen aan onze volgende stap, namelijk het prototypen.

De brainstorm bestond uit twee sessies. Tijdens sessie 1 hebben we ons voornamelijk gericht op divergentie, om ons dan in sessie 2 te kunnen richten op convergentie door de ideeën uit sessie 1 mee te nemen naar sessie 2.

Dit bleek een zeer goede en vlotte manier van werken die ons een grote variëteit aan ideeën opleverde. Ook liet deze aanpak toe om meteen de haalbaarheid van de ideeën in sessie 2 af te toetsen. Op deze manier zijn we tot drie concrete ideeën gekomen die we op de fysieke meeting van 9 maart met de hele groep en Ben hebben overlopen. Deze werden verder besproken en uitgewerkt tijdens het prototypen op 16 maart.

Sessie 1

Sessie 1 heeft een groot aantal voorstellen opgeleverd. Om er overzicht in te creëren, hebben we aan dot voting gedaan. De resultaten met de meeste stemmen waren:

• “Focus op beleving, ook ervoor zorgen dat de mensen naar binnen getrokken worden (interface binnen die buiten wordt aangekondigd)”
• “FRID-chip/armband rond uw nek/pols hangen en zo een gepersonaliseerde route beleven (hierdoor heb je de keuze of je het museum interactief of niet wil beleven en zo trek je unserved aan, maar ga je served niet afstoten)”
• “Een heel grote ‘doos van Pandora’ waar het de bedoeling is dat ze aan de hand van het escape-room principe een vraagstuk oplossen → maakt het ook weer leuk om met meerderen te doen (moet natuurlijk wel schaalbaar zijn)”
• “Mogelijkheid voor mensen om zelf hun ervaring te delen op een soort van ‘paper wall’ om meer het element van storytelling te hebben, maar vertrekkend vanuit de bezoekers zelf”
• “Een soort ‘houder’ van iets, waar iedereen een papiertje kan uittrekken dat uniek is voor elke bezoeker en dat zorgt voor een gepersonaliseerde ervaring.”
• “Grote spiegelbox in het midden van Korenmarkt”
• “Stoelen verspreid doorheen Gent”

Sessie 2

Tijdens sessie 2 werden onder andere de beste ideeën uit sessie 1 besproken, maar kwamen ook nieuwe ideeën aan bod, die bijvoorbeeld geïnspireerd waren op ideeën uit sessie 1:

• Escape room waarin de verhalen van de objecten gebruikt worden
• Paper wall waarop mensen hun eigen ervaring kunnen delen
• Soort houder waar iedereen een papiertje uit kan trekken en dat u een gepersonaliseerde route geeft
• Een armband die je een gepersonaliseerde route kan geven
• Cilinders: Je staat in de cilinder en daar worden er een aantal vragen aan je gesteld die er dan voor zorgen dat er een bepaald kunstwerk aan jou wordt aanbevolen.
• Optische illusies: Kunstwerken worden bijvoorbeeld aan de hand van een projectie afgebeeld op een muur of vloer, waardoor het lijkt alsof je het voorwerp kan vasthouden of in een zetel kan zitten.

Uiteindelijk zijn we op basis van al deze ideeën tot drie concrete ideeën gekomen (zie ‘Wat nemen we mee uit deze methodiek naar de volgende onderzoeksstap?’ + bijlage: https://docs.google.com/docume...).

De resultaten van deze methodiek worden gerapporteerd met het oog op het geven van een overzicht van de verschillende stappen die genomen werden tijdens het prototyping-proces.

Deze methodiek hebben we opgedeeld in verschillende stappen:

1. Ten eerste hebben we de diepte-interviews met experten en de focusgroepen waaruit onze design requirements zijn voortgekomen er terug bijgehaald. Op basis hiervan hebben we namelijk een lijst gemaakt met belangrijke zaken waar we zeker op moeten letten bij het kiezen en verder uitwerken van de drie ideeën die voortgekomen zijn uit onze brainstorm.
2. Ten tweede hebben we aan de hand van een bulls eye diagram beslist op welke design requirements we de focus gingen leggen.
3. Vervolgens hebben we voor de drie ideeën de voor- en nadelen in kaart gebracht. Het team, alsook de opdrachtgever, hebben gestemd op het idee dat ze het beste vonden.
4. Hierna hebben we met behulp van een storyboard in kaart gebracht hoe het gekozen idee gebruikt zou worden door onze doelgroep. Bij elke stap hebben we enkele vragen neergeschreven, waar we bij het testen van ons prototype zeker een antwoord op willen krijgen. In deze bijlage is een overzicht van dit storyboard te vinden: https://docs.google.com/docume...
5. Tenslotte zijn we aan de slag gegaan met materiaal om ons prototype vorm te geven.

Voor deze methodiek konden we fysiek afspreken in het Design Museum, waardoor het hele proces erg vlot is verlopen. Er werd op voorhand goed nagedacht over de planning en de tijdsindeling. Zo was er voldoende ruimte voorzien voor discussie. Deze bleek uiteindelijk overbodig, gezien er een zekere consensus was over een idee.

Ten eerste hebben we een oplijsting gemaakt van de voor en nadelen per idee.

Het eerste idee: Cilinder + armband

1. Voordelen
   • De unserved audiences kunnen hier gebruik van maken zonder dat het de traditionele museumervaring van de served audiences verstoort
   • Maakt een persoonlijke ervaring mogelijk
   • Inhoud is aanpasbaar
   • Armband voelt vertrouwd aan (cfr. FitBit)
   • Kan gedeeld worden op social media
   • Phygital
2. Nadelen
   • Is het een aanvulling op de museumervaring of eerder een verplichting?
   • Er moeten voldoende stuks voorradig zijn + kans op diefstal
   • Kostprijs armband

Het tweede idee: Cilinder + optische illusie

1. Voordelen
   • Kan gedeeld worden op social media
   • Interactief
   • Uit de weg van served
   • Hoe gaan mensen kunst interpreteren --> informatie collectie
2. Nadelen
   • Opgepast voor gimmick toestanden

Het laatste idee: Touch wall

1. Voordelen
   • Nabeleving in dialoog steken
   • Delen op social media
2. Nadelen
   • Opletten voor slechte comments
   • Veel leeswerk
   • Niet echt focus op storytelling in het museum zelf

Na overleg hebben we unaniem besloten om verder te gaan met het eerste idee: de cilinder en de armband. De focus hierbij ligt op de armband zelf, omdat die de storytelling in gang zal zetten.

Ten tweede hebben we een prioritisering gemaakt in de design requirements op basis van de bulls eye diagram.

De volgende aspecten bleken hieruit prioriteit:

• Mensen die niet willen deelnemen aan het interactieve, worden niet gestoord door de groep die dit wel doet
• Personalisering
• Tekst is niet voldoende
• Storytelling
• De beleving in het museum

Deze aspecten waren belangrijk op een tweede niveau:

• Het sociale aspect van samen naar een museum gaan
• Kennis opdoen
• Mensen van buiten het museum aanspreken om naar binnen te komen

Deze aspecten vond men iets minder belangrijk:

• Het verhogen van het samenhorigheidsgevoel
• Technologie als meerwaarde gebruiken

En deze aspecten vond men het minst belangrijk:

• Communicatie van het museum moet meer online gebeuren
• Moet maatschappelijke trends kunnen volgen

Vervolgens hebben we de customer journey in kaart gebracht. Hiervoor hebben we gebruik gemaakt van een

storyboard. Deze bestaat uit zeven stappen, waarvan we een sketch hebben gemaakt. Deze worden hieronder beschreven.

• Stap 1: De bezoekers merken de cilinder op in het museum. Ze zijn nieuwsgierig wat er in de cilinder te gebeuren valt en gaan een kijkje nemen.
• Stap 2: De bezoekers zien dat de binnenkant van de cilinder bestaat uit spiegelglas. Door op een startknop te drukken worden de vragen geactiveerd. De vragen peilen naar welke specifieke achtergrondinformatie de bezoeker het meeste geïnteresseerd is (de inspiratiebron van het werk, het leven van de artiest, de making-off…). De eerste vraag die de bezoeker krijgt is met hoeveel personen ze het museum bezoeken, zodat een groep die graag het museum samen bezoekt dezelfde voorgeprogrammeerde armband krijgen.
• Stap 3: Na antwoord te geven op de vragen, krijg je via algoritmes een paar aanbevelingen van objecten die in jouw interessegebied liggen. De objecten zijn telkens uit de collectie van Object Stories, de vaste collectie van het Design Museum. Uit de cilinder komen dan het gepaste aantal armbandjes (gelijk aan het aantal dat je aan het begin van de vragen hebt aangeduid). Eens je de armbandjes hebt ontvangen, is er nog de optie om een soort ‘photobooth’ foto te nemen. Deze foto kan je dan op het einde van je bezoek aanvragen. Nadat de foto is genomen, verlaat iedereen de cilinder (met de armband rond de pols).
• Stap 4: De armband trilt en/of licht op als je een voorwerp bereikt dat je eerder aanbevolen werd.
• Stap 5: Als je extra informatie wilt krijgen over het voorwerp, kan je jouw armband laten scannen. Op basis van de eerder ingevulde vragen, krijg je informatie die gericht is op jouw interesse. Deze informatie krijg je te zien op een scherm naast het voorwerp in kwestie.
• Stap 6: Als je naar het volgende wilt gaan kijken, geef je dit aan door op een knop te duwen op de armband. Het is belangrijk dat je ook nog de andere objecten bekijkt onderweg en niet enkel de focus op de aanbevelingen legt.
• Stap 7: Je geeft de armband terug en in ruil krijg je de foto die eerder genomen werd in de cilinder. Je kan de foto zelf nog aanpassen met verschillende achtergronden waaruit je kan kiezen.

Bij elk van deze stap hebben we ons enkele vragen gesteld die we beantwoord willen zien bij het testen van ons prototype. Volgende vragen zijn de opgestelde onderzoeksvragen die relevant zijn in de context van deze methodiek.

• Welke vorm moet de ‘cilinder’ hebben?
• Hoe groot moet de cilinder zijn?
• Hoeveel mensen moeten er in zo een cilinder passen?
• Waar in het museum staat de cilinder het best?
• Moet de cilinder 1 of 2 openingen hebben? Een ingang en een uitgang, of is één doorgang voldoende?
• Welke vragen moet de cilinder stellen om aanbevelingen te kunnen maken?
• Hoeveel tijd mag deze vragenlijst in beslag nemen?
• Op welke manier wordt de cilinder best bediend? Touch?
• Heeft de cilinder ook een voice/stem?
• Hoeveel aanbevelingen moeten er gegeven worden?
• Hoe moet de foto eruit zien die in de cilinder gemaakt wordt?
• Wordt er best gebruik gemaakt van de spiegel of van een green screen?
• Op welke manier laten we de verkregen armband opvallen? Door te trillen, of een lampje, of beide?
• Op welke manier navigeert de armband de gebruiker door het museum?
• Op welke manier wordt de informatie overgebracht over de kunst in het museum?
• Op welke manier zorgen we ervoor dat we de andere objecten niet uit het oog verliezen?

Tot slot hebben we met onder andere aluminium en karton een tastbaar prototype gebouwd. Dit is een eerste aanzet van ons prototype.

Voor het opstellen van de personae namen we initieel alle respondenten op in de clusteranalyse wat resulteerde in vijf personae.

Na overleg met het Design Museum en onze begeleider besloten we echter de doelgroep af te bakenen op (werk)studenten. De werkenden werden uit de clusteranalyse gehaald, waardoor de sample kromp van 578 naar 503 deelnemers. Dat resulteerde uiteindelijk in vier personae. Deze werden op een spectrum geplaatst, gaande van unserved tot served. De clusteranalyse is terug te vinden in bijlage 9: https://docs.google.com/docume...

De vier personae zijn:

Persona 1: Onverschillige Olivier

Olivier is 20 jaar en woont samen met zijn gezin in Gent. Onverschillige Olivier heeft geen uitgesproken mening over de Gentse musea en hun collecties. Over het algemeen heeft hij wel een positieve kijk op musea en heeft hij voldoende vrije tijd. Toch stapt Olivier minder dan jaarlijks een museum binnen. Daarnaast vindt hij musea zeker niet te duur, maar het probleem ligt eerder bij een gebrek aan informatie. Onverschillige Olivier zal zichzelf ook niet snel informeren over de musea in zijn buurt en zal door een collectie zelf niet of weinig geïnteresseerd geraken. Mocht de collectie gebracht worden aan de hand van nieuwe technologieën, dan is de kans wel heel wat groter dat Onverschillige Olivier een kijkje komt nemen.

Persona 2: Traditionele Tim

De 20-jarige Tim heeft een beroepsopleiding als achtergrond. Traditionele Tim heeft enigszins wel interesse in musea en probeert enkele keer per jaar een museum te bezoeken. Ook Tim ervaart een gebrek aan informatie over de Gentse musea. Bij het opzoeken van informatie gaat hij voornamelijk gebruikmaken van de website van het museum of een brochure. Sociale media gaan niet snel antwoorden bieden voor Traditionele Tim. Al die nieuwe technologie spreekt hem niet aan. Wanneer hij een museum binnenwandelt wil hij de collectie op traditionele wijze bezichtigen, zonder enige vorm van interactie.

Persona 3: Drukke Daisy

De 20-jarige Daisy staat positief ten aanzien van musea in het algemeen, maar door haar drukke agenda heeft ze niet altijd evenveel tijd om een museum te bezoeken. Toch probeert ze enkele keren per jaar een bezoek in te plannen. Daisy heeft dus wel interesse, maar weinig tijd. Daarnaast is ze weinig tot niet op de hoogte van de tentoonstellingen die aan de gang zijn in de musea. Drukke Daisy is wel fan van de laatste technologische snufjes. Zo zou ze sneller de stap zetten om een bezoekje te brengen aan een museum mocht het museum gebruik maken van nieuwe technologie. Het gebruik van technologie hoeft voor haar echter niet gelijk te staan aan interactie. Wat Daisy wel over de streep zou trekken, zijn tentoonstellingen die nauw aansluiten bij haar culturele achtergrond.

Persona 4: Culturele Charlotte

Culturele Charlotte is 21 jaar en is werkstudent. De weinig vrije tijd die ze heeft vult ze het liefst in met culturele activiteiten. Naast maandelijks een museum te bezoeken, duikt ze graag in boeken of woont ze een opera- of toneelvoorstelling bij. Culturele Charlotte houdt van de traditionele kunsten. Voornamelijk schilderkunst en geschiedenis wekken haar interesses. Ze vindt dat de Gentse musea die geschiedenis goed capteren, alsook de kunst die aansluit bij haar eigen leefwereld. Traditionele kunsten moeten in hun traditionele vorm worden weergegeven, vindt Charlotte. Musea die hun collecties aan de hand van technologie ontsluiten, zouden haar eerder afstoten dan aantrekken.

Beide online focusgroepen (zowel met served als unserved audience) zijn zeer goed en vlot verlopen. In de focusgroep met unserved audience waren 7 respondenten aanwezig en in de focusgroep met served audience 5 respondenten. Tijdens het focusgroepgesprek met unserved audience werden de pijnpunten blootgelegd omtrent hun redenen om geen tot weinig musea te bezoeken. Deze pijnpunten vormden dan de basis voor het focusgroepgesprek met served audience waar deze werden besproken en oplossingen voor werden gezocht.

In grote lijnen zijn dit de belangrijkste resultaten uit beide focusgroepen:

Unserved audience

In deze online focusgroep werd voornamelijk gefocust op de redenen waarom deze respondenten geen musea bezoeken. Enkele hiervan zijn:

• Niet aangenaam, saai, niet persoonlijk
• In drukke musea moet je wachten om het bord met uitleg te lezen, dit bord is vaak te klein en moeilijk leesbaar wanneer er te veel volk is
• Met enkel tekst en foto’s heb je niet genoeg
• Werken met nieuwe technologieën en zorgen voor interactie is een begin, dan denken we vooral aan persoonlijke apps, opdrachten met een smartphone of de mogelijkheid om je te verkleden in een bepaald thema (voorbeeld Romeins museum)
• Enkel extra technologie en interactie zal niet voldoende zijn. Er moet in het algemeen gewoon meer beleving komen
• Eentonigheid: Er moet meer afwisseling komen binnen een museum. Mensen komen niet omdat ze gewoon een toertje moeten wandelen in een en dezelfde sfeer/omgeving
• Vaak dorst in musea, waarom niet werken met een zitruimte/rustruimte waar de bezoekers wat kunnen drinken? Dit zou een extra beleving toevoegen aan het museumbezoek en de vaste routine van musea wat breken (breakout rooms: rustruimte)
• Buitenlandse musea aantrekkelijk door hun historische waarde (bv. Romeinse musea), dit ontbreekt hier
• Om jongeren aan te spreken, kunnen miniconcerten worden georganiseerd in de rustruimtes

In deze online focusgroep kwam ook al een eerste voorstel met design requirements naar boven:

1. Rust/Chillruimte waar je wat kan praten en drinken
2. Gebruik maken van smartphones doorheen het museum om opdrachten te volbrengen (bijvoorbeeld een puzzel die samenkomt in DING)
3. Break out room met bewegende achtergronden/beelden die het persoonlijker kunnen maken
4. Niet enkel foto en tekst bij kunst. Er moet ook plaats zijn voor storytelling (opgelet: kort houden!)
5. Historische waarde toevoegen

Served audience

In deze online focusgroep werd voornamelijk gefocust op de pijnpunten die naar boven kwamen in de eerste focusgroep en de oplossingen die hiervoor ontwikkeld kunnen worden.

Oplossingen en opmerkingen:

• Workshops rond een bepaald thema
• Immersive experiences
• Experience is er al – het gaat om campagne voeren en communicatie voeren
• Boekjes en QR codes
• Musea moeten oppassen met te veel in te zetten op experiences
• Interactiviteit is al in veel musea aanwezig, misschien niet in allemaal maar wel al voldoende, want soms past het niet echt in het plaatje

Kan technologie meerwaarde bieden in musea?

• Kan meerwaarde bieden, maar mag niet overheersen
• Er moet een middenmaat in gevonden worden zodat niet heel het museum rondloopt met een smartphone.
• Het stoort de served audience niet zo dat andere mensen tech gebruiken, maar ze gaan wel bewust niet naar musea als ze weten dat er een familiedag is.
• Tech kan gemakkelijk op de achtergrond komen in een museum, zodat andere mensen nog steeds gewoon klassiek de tekst kunnen lezen. Tech moet niet per se luid en aanwezig zijn.

Hoe staan jullie tegenover AR/AI?

• Van Gogh tentoonstelling is too much, en komt kunstmatig over. Ik vind dat het goed is zolang het een extra aanvulling is (bv. Keith Haring)
• Van Gogh is ingesteld op de experience, maar dit is misschien teveel. Langs de andere kant is het goed om mensen ermee in contact te brengen.
• Soms lijkt dit zo om het grote publiek te lokken en ‘geld in het laatje te brengen’.

Hoe zien jullie technologie in het Design Museum?

• Ze zetten al veel in op technologie in Design Museum.
• Ze zetten al veel in op interactie, het mag niet teveel worden en mag de experience voor andere mensen niet verpesten.

Drie personen van onze groep hebben zich sinds de lesvrije week toegelegd op de creatie van de persona's. Hiervoor hebben zij zich gebaseerd op de resultaten uit onze segmentatiesurvey. Dit alles is zeer snel en vlot verlopen waardoor we met een positieve mindset gestart zijn aan sprint 5.

De resultaten van deze methodiek worden gerapporteerd met het oog op het selecteren van de relevante profielen (in overeenstemming met de gevormde persona’s) voor de co-creatiesessies.

De persona’s werden gevormd op basis van de resultaten van de segmentatiesurvey. In totaal onderscheiden we vijf verschillende persona’s. Deze zijn:

1. CULTURELE CHARLOTTE

Charlotte is 23 jaar en heeft een bachelor behaald in Journalistiek aan Arteveldehogeschool Gent. Sinds begin 2020 gaat ze te werk als journaliste voor Oost-Vlaamse Televisiezender AVS. Samen met haar viend woont ze in een knus appartementje niet ver van het Woodrow Wilsonplein, of beter gekend als ‘Het Zuid’. Charlotte is van kleins af aan een echte boekenfanaat. Met een historische roman of een oorlogsdrama als cadeau zal je altijd scoren bij haar. Maar door het drukke werkleven waarin Charlotte haar weg probeert te vinden, is er niet altijd even veel tijd meer om een goed boek open te slaan. Toch probeert ze hier en daar wat tijd vrij te maken en te genieten van alle cultuur die haar stad Gent te bieden heeft. Zo koopt ze af en toe een NTGent Crush abonnement. Hiermee kan ze, aan verlaagde prijs, 4 toneelvoorstellingen vooraf boeken. Ideaal om haar drukke agenda vooraf in te plannen. Daarnaast beschikken zowel zij als haar vriend ook over een Museumpas. Met deze pas kan je een jaar lang elk vaste museumcollectie én tijdelijke expo’s bezichtigen. Minstens één keer per maand houdt Charlotte dan ook een zaterdag vrij om een tentoonstelling te bezoeken. Toch zullen niet alle musea haar aandacht trekken. Charlotte is eerder fan van traditionele kunst waarachter een rijke geschiedenis schuilt. Deze oude kunst wil ze dan ook op de origineel gebracht wijze bewonderen. Een virtuele of interactieve voorstelling zal ze niet snel bezoeken.

2. ONVERSCHILLIGE OLAF

Olaf is een 20-jarige West-Vlaamse jongeman met 2 grote liefdes: zijn vrienden en uitgaan.

Zijn prioriteiten liggen absoluut niet bij zijn bachelor Bedrijfsmanagement aan HOGENT. Hij ziet zijn studententijd als dé periode om plezier te maken. En plezier maken betekent voor Olaf, feesten met de vrienden. Olaf en zijn vrienden zijn een zeer hechte groep, voor hen is het familie. Geboren en getogen in Kortrijk maar toch is Gent voor Olaf zijn thuis. Samen met zijn jongeren broer zit Olaf op kot aan de Blandijn. Ideaal gelegen voor iemand die zijn nachten graag doorbrengt in de Overpoort. Je kan dus wel zeggen dat er ergens een liefde voor muziek aanwezig is. Maar veel verder dan dat zal Olaf zijn interesse in cultuur waarschijnlijk niet gaan. Een bezoek aan een van de Gentse musea zal vrijwel nooit op zijn agenda staan. Volgens Olaf is zijn minder dan jaarlijkse museumbezoek te wijten aan een gebrek aan informatie. Zo verschijnt er een vraagteken bij het horen van ‘Dr. Guislain’. Door dat gebrek aan informatie heeft hij ook absoluut geen interesse om een Gents museum binnen te stappen. Hij apprecieert de culturele wereld wel maar voor andere mensen. Zijn leefwereld sluit daar helemaal niet bij aan. Olaf overtuigen om toch een tentoonstelling te bezichtigen, kan dan best gedaan worden door op een interactieve manier de collectie te brengen maar daar hoeven de laatste technologische snufjes niet voor gebruikt te worden.

3. MODERNE MONA

“Een beeld zegt meer dan 1000 woorden.”, de quote waarbij de 21-jarige Mona leeft. Een passie voor fotografie is rijkelijk aanwezig. Niet enkel moderne vormen van kunst maar ook eeuwenoude schilderkunst hebben zich een weg gebaand naar Mona’s hart. Toch is er meer dan enkel beeld dat Mona kan laten zweven. Op avonden van operavoorstellingen probeert Mona nu en dan een last-minute ticket op de kop te tikken – dat slechts 10 euro kost – om zich te laten betoveren door prachtige stemmen. Daarnaast kan een goede toneelvoorstelling haar ook steeds van begin tot einde bekoren. Ondanks dat haar studie Psychologie heel wat tijd vergt, probeert ze toch maandelijks ook een museum binnen te wandelen. Voordat Mona ergens binnenwandelt, zal ze snel wat info hebben opgezocht over welke tentoonstellingen er op dat moment aan de gang zijn. Tijdens het bezichtigen van de kunst zelf, hecht ze uitermate veel belang aan details. Voor haar is elke lijn, elke uitdrukking, elke positionering uniek. Achter het kleinste puntje schuilt een verhaal. Eén bepaald kunstwerk vertelt zo veel verschillende verhalen. Mona is dan ook een grote voorstander om oude kunst op een moderne manier te brengen. Zij vindt dat de je als ‘bewonderaar’ dieper in het kunstwerk moet kunnen kijken en dat nieuwe technologieën op een interactieve manier implementeren daar zeker bij kunnen helpen. Zo kan eenzelfde kunstwerk voor elke bezoeker een unieke ervaring opleveren en een eigen verhaal vormen.

4. DRUKKE DAISY

Daisy is 19 jaar en werkt momenteel haar 7de jaar (specialisatiejaar) zorgkunde af. Samen met haar mama woont ze in Wondelgem. De stroeve band met haar mama compenseert ze met een heel hechte vriendengroep. Het liefst brengt ze haar tijd door met hen. Naast een concert of cinemabezoek, gaat Daisy niet snel een andere culturele activiteit ondernemen. Ook een museumbezoek zal niet de eerste keuze zijn in haar vrije tijd. Voornamelijk een gebrek aan informatie over de verschillende Gentse musea en tentoonstellingen spelen hier een rol. Daisy overtuigen om toch meer dan jaarlijks een museum te bezoeken, is een hele uitdaging. Ze staat namelijk niet te springen voor interactieve voorstellingen en de laatste technologische snufjes implementeren, maken haar ook niet bepaald warm.

5. HIPPE HANS

Hans wordt volgende maand 21 jaar en studeert Kinesitherapie aan UGent. Als je Hans hoort praten, zal het vaak maar over één ding gaan: sport. Geen dag die voorbijgaat zonder gesport te hebben, sport te kijken of over sport gepraat te hebben. Sinds hij op kot zit in Gent heeft Hans zijn tennisraket ingeruild voor een abonnement bij Basic Fit. Doordat hij zeker 3 keer in de week probeert te fitnessen, hecht hij minder belang aan culturele activiteiten. Het is niet dat hij niet geïnteresseerd is in cultuur, want hij was er wel vliegensvlug bij toen REAL BODIES de deuren opende in Antwerpen. Het gaat eerder over een gebrek aan informatie over de tentoonstellingen die in de buurt beschikbaar zijn. Daarnaast gaat Hans er ook van uit dat het aanbod van Gentse musea niet aanleunen bij zijn interesses en zijn leefwereld. Dit als gevolg dat Hans amper een keer per jaar een museum bezoekt. Toch zou hij overtuigd kunnen worden door op een interactievere manier de collectie tentoon te stellen en als hij door middel van technologische gadgets kunst kan ontdekken.

Deze methodiek bevond zich in de voorbereidingsfase tijdens sprint 5. Dit wil zeggen dat we voornamelijk hebben nagedacht over hoe we onze co-creatiesessies willen vormgeven. Ook dit is allemaal vlot verlopen, waardoor onze eerste co-creatiesessie al aan het einde van sprint 5 heeft kunnen plaatsvinden. Voordat we deze co-creatiesessie met 'echte respondenten' hebben laten doorgaan, hebben we op donderdag 18 februari een kleine test-sessie gedaan met onze groepsleden die niet verantwoordelijk waren voor de opbouw van de co-creatiesessies waardoor we meteen een goed zicht kregen op hoe de sessies best zouden verlopen en wat eventuele valkuilen konden zijn.

De resultaten van deze methodiek worden gerapporteerd met het oog op het vormgeven van onze co-creatiesessie aan het einde van sprint 5 en sprint 6.

De resultaten van deze methodiek hebben voornamelijk betrekking op het verloop van onze co-creatiesessies.

Er zullen drie online co-creatiesessies plaatsvinden, telkens met ongeveer 9 respondenten.

→ De eerste co-creatiesessie zal zich focussen op het blootleggen van de pijnpunten van de unserved audiences.

→ De tweede co-creatiesessie zal zich focussen op het vinden van antwoorden op deze pijnpunten door in conversatie te gaan met served audiences.

→ De laatste co-creatiesessie houdt een interne workshop met creatives in waarbij we zullen starten met de creatie van het prototype.

Gedurende sprint 3 hebben wij een snowballmethode toegepast tijdens onze diepte-interviews om zo veel mogelijk relevante personen te kunnen interviewen. Dit heeft succes gehad en heeft er mede voor gezorgd dat we ook in sprint 4 nog diepte-interviews hebben kunnen afnemen.

Het succes van onze snowballmethode wordt aangetoond door onderstaande lijst:

• Matthias Laga (consulent bij de dienst ‘Ontmoeten en Verbinden) heeft ons doorverwezen naar Tina De Gendt (onderzoeker).
• Katelijne Van den Brande (wijkregisseur Zwijnaarde) heeft ons doorverwezen naar David Slosse (stafmedewerker communicatie bij dienst Beleidsparticipatie Stad Gent).
• Stad Gent heeft ons doorverwezen naar Marieke Vangheluwe (erfgoedcoördinator bij STAM).
• Marieke Vangheluwe (erfgoedcoördinator bij STAM) heeft ons doorverwezen naar Manoeuvre (kunstenplek voor co-creatie, ambacht en diversiteit).
• Sarah Bastien (AGB) heeft ons doorverwezen naar Nora De Wit (publieksmedewerker bij MSK).
• Nora De Wit (publieksmedewerker bij MSK) heeft ons doorverwezen naar Liesa Rutsaert (medewerker toegankelijkheid, participatie en outreach bij Het Huis van Alijn).

De resultaten van deze methodiek worden gerapporteerd met het oog op het verzamelen van informatie en opinies omtrent 'unserved audiences', 'sociale cohesie' en 'cultuurparticipatie'. Deze informatie zal ons helpen bij het bepalen van onze doelgroep, hoe we deze het best benaderen en ook bij het opstellen van onze segmentatie-survey. Deze methodiek staat dus in het teken van de ontwikkeling van onze personae, maar ook kunnen deze diepte-interviews ons reeds waardevolle inzichten opleveren in functie van onze interface.

Net zoals in de vorige sprint, geven we hier een korte samenvatting van de belangrijkste en meest waardevolle antwoorden uit de resterende diepte-interviews per categorie (sociale cohesie, unserved audiences, cultuurparticipatie). Ook duiden we aan hoe vaak een gelijkaardig antwoord werd gegeven in de categorieën 'unserved audiences' en 'cultuurparticipatie' (zie 2x, 3x, etc.).

Betreffende sociale cohesie:

• Inclusie is belangrijk voor sociale cohesie.
• Sociale cohesie moet ook plaatsvinden tussen de unserved en served audiences.
• Een praatje slaan kan een grote hulp zijn bij het ontwikkelen van sociale cohesie.
• Opdeling van bewoners van de 19e eeuwse gordel in Gent met betrekking tot hun positie ten opzichte van sociale cohesie:
  • “De blijvers”: Zij willen werken aan de verbetering van hun wijk en staan open voor sociale cohesie.
  • “De vertrekkers/doorstromers”: Zij willen zo snel mogelijk weg en trekken zich niet zo veel aan van sociale cohesie, maar zij zouden hier wel het meeste baat bij hebben.
• Cultuur wordt genoemd als een verbindende factor.
• Mensen in de 19e eeuwse gordelwijken zouden het meest nood hebben aan sociale cohesie.

Betreffende unserved audiences:

• Personen met een migratieachtergrond / etnische minderheden (3x)
• Jongeren (2x) (plus 1x genoemd aangezien zij het relevantst zouden zijn gezien we werken met next-generation interfaces)
• Jongeren met een migratieachtergrond
• Laaggeschoolden

Betreffende cultuurparticipatie:

Participatie (4x)

• Co-creatie
• Mensen betrekken in de collectie
• Participatie is een manier van werken, een attitude om tot inclusie te komen

Belangrijk inzicht:

“Participatie bestaat uit verschillende niveaus, zoals aangetoond door de participatieladder van Faro: Informatie delen - Inbreng doen - Advies vragen - Samen doen, denken, beslissen - Laten doen, denken, beslissen. Bij unserved audiences start je best bij het eerste niveau, bijvoorbeeld door aan te tonen dat design niet enkel high level is.”

Leefwereld doelgroep (2x)

• Focussen op maatschappelijke thema’s die de collectie voor iedereen interessant maakt.
• Museum moet werken met verhalen en getuigenissen.
• Thema’s of objecten die verbindend werken zijn belangrijk.

De resultaten van deze methodiek worden gerapporteerd met het oog op de finalisering van de voorbereidende fase m.b.t. de segmentatie-survey. Deze survey werd opgesteld op basis van de bevindingen uit de literatuurstudie en de afgenomen interviews met de stakeholders en dient mede voor de ontwikkeling van onze personae.

De opgestelde survey segmenteert zowel op cultuurparticipatie als op sociale cohesie. Er wordt ook gepeild naar de demografische kenmerken om zo uiteindelijk met de resultaten van de survey de personae meer aan te kleden.

Op 18 december werd de survey verspreid via verschillende Facebookgroepen die Gentenaars bij elkaar brengt (Gentse communitygroepen, Genste jeugdhuisgroepen, …). Op deze manier willen we onze doelgroep, namelijk jongeren tussen 16 en 25 jaar die wonen, studeren en/of werken in Gent, zo goed mogelijk kunnen bereiken. De omlooptijd van de survey bedraagt één maand. Uiteindelijk hopen we om minstens 400 respondenten te bereiken. Voor deze challenge lijkt dit namelijk een realistische doelstelling.

Voor het afnemen van de diepte-interviews hebben we in teams van 2 of 3 personen gewerkt. Op deze manier konden we ervoor zorgen dat er zeker en vast op de juiste onderwerpen werd doorgevraagd en niets over het hoofd werd gezien.

Op het einde van een interview werd ook steeds gevraagd of de persoon ons naar een andere interessante persoon kon doorverwijzen, om zo ons netwerk te kunnen uitbreiden, het aantal interviews te verhogen en meer informatie te verzamelen.

Na het afnemen van een interview werd dit getranscribeerd, gecodeerd en samengevat. Zo was iedereen van ons team op de hoogte van de verschillende interviews. Ook gaf ons dit een mooi overzicht van de gegeven antwoorden, zoals hieronder ook is neergeschreven.

De resultaten van deze methodiek worden gerapporteerd met het oog op het verzamelen van informatie en opinies omtrent unserved audiences, sociale cohesie en cultuurparticipatie. Deze informatie zal ons helpen bij het bepalen van onze doelgroep, hoe we deze het best benaderen en ook bij het opstellen van onze segmentatie-survey. Dit staat dus in teken van het ontwikkelen van onze personae, maar ook kunnen deze diepte-interviews ons reeds waardevolle inzichten leveren in functie van onze interface.

Hier geven we een korte samenvatting van de belangrijkste en meest waardevolle antwoorden uit de diepte-interviews per categorie (sociale cohesie, unserved audiences, cultuurparticipatie). Ook duiden we aan hoe vaak een gelijkaardig antwoord werd gegeven in de categorieën 'unserved audiences' en 'cultuurparticipatie' (zie 2x, 3x, etc.).

Betreffende sociale cohesie:

• Sociale cohesie is inclusie (bijvoorbeeld verschillende mensen bereiken in één rondleiding)
• Sociale cohesie is iets heel persoonlijks. Sommige mensen houden meer van cultuur dan andere, waardoor het effect van cultuurparticipatie niet bij iedereen zal leiden tot een hogere sociale cohesie.
• Sociale cohesie ontstaat wanneer meerdere mensen overeenkomsten met elkaar vertonen.
• Sociale cohesie kan je verbeteren aan de hand van het organiseren van meer initiatieven.
• Sociale cohesie kan je verbeteren aan de hand van informele gesprekken met mensen op straat, in het park,... door buurtwerkers.
• Sociale cohesie kan je verbeteren door mensen te laten zien dat ook zij meebouwen aan het (cultureel) erfgoed.
• De Vlaamse Overheid subsidieert de cultuursector omdat cultuurparticipatie positieve effecten kan hebben op vlak van (mentale) gezondheid, maar ook op vlak van sociale cohesie.
• Verhoogde cultuurparticipatie kan leiden tot verbetering sociale cohesie.

Betreffende unserved audiences:

• Laaggeschoolden (2x)
• Personen in armoede (2x)
• Jongeren (tussen de 16 en 30 jaar) (2x)
• Personen met een migratieachtergrond / etnische minderheden (2x)
• Ouderen
• Nieuwe Gentenaars
• Mensen die zich niet op hun plaats voelen in musea
• Mindervalide personen of personen met een beperking

Betreffende cultuurparticipatie:

Participatie (7x)

• Mensen laten participeren aan cultuur zorgt ervoor dat men niet enkel op een passieve manier wordt ‘opgevoed’.
• Co-creatie
• Bijvoorbeeld mensen zelf laten beslissen wat er wordt getoond in een museum of in een bepaalde tentoonstelling.
• Ook bij vooronderzoek mag/kan men reeds inzetten op participatie.

• Geen abstracte benaming voor exposities gebruiken.
• Niet inzetten op iets extreems, maar op iets dat iedereen aanspreekt.
• Drempel verlagen zodat zoveel mogelijk mensen op eigen houtje naar het museum komen.
• Zelf naar de mensen gaan.

Leefwereld doelgroep (3x)

• Zaken weergeven vanuit het perspectief van je doelgroep.
• Naar de leefwereld van de unserved audiences kijken.
• Vanuit persoonlijke interesse werken.

Tussenpersonen (3x)

• Kunnen de rol van tolk uitvoeren.
• Tussenpersonen evenals organisaties zijn van belang.
• Armoedeverenigingen en etnisch culturele verenigingen kunnen deze rol uitvoeren.

Extra

• Meer belang hechten aan cultuur in onderwijs (vooral BSO & TSO)
• Op dit moment mismatch tussen interesse jongeren en wat er aanwezig is in musea.
• Incentives kunnen ook helpen om mensen naar het museum te lokken (bijvoorbeeld cadeautjes)

Tijdens deze sprint hebben wij een environmental scan uitgevoerd waarbij we gingen kijken naar bestaande initiatieven (in musea) wereldwijd. Meer concreet hebben wij dit uitgevoerd aan de hand van een brainstorm via een excel bestand. In dit bestand kon iedereen initiatieven uploaden vergezeld van een korte uitleg. Deze initiatieven zijn we dan gaan bundelen in subcategorieën en hier zijn we adviezen uit gaan ontleden.

Voor iedereen was dit een vlotte en duidelijke manier van werken.

Deze environmental scan heeft ons twee duidelijke resultaten bezorgd:

1. Ten eerste beschikken we nu over een een duidelijk beeld van wat er reeds bestaat en waar wij ook kunnen eindigen. Dit helpt ook in ons doel om iedereen op eenzelfde lijn te krijgen in onze challenge.

2. Ten tweede zijn deze verschillende initiatieven een interessante bron van inspiratie voor onze eigen tangible. We hebben namelijk verschillende adviezen ontleed uit de behandelde initiatieven:

- Indien we willen werken met VR is een standard setup een interessante keuze voor ons. Ook laat bijvoorbeeld een VR-bril toe om culturele participatie zeer aantrekkelijk te maken voor een groot publiek. Hierbij wordt wel aangeraden om VR te combineren met een verbaal discours. Het visuele aspect en het verbale zijn complementair in de zin dat beelden beter zijn dan taal in het uitdrukken van materiële zaken en realiteiten. Anderzijds is taal beter in het verduidelijken van abstracte representaties zoals relaties en andere niet-materiële zaken.

- Indien we willen werken met AR is een smartphone AR-applicatie een interessante optie. AR is een waardevolle technologie om cultureel erfgoed te ontsluiten en om interactie te verhogen bij het publiek. Het wordt de laatste jaren dan ook meer en meer gebruikt in musea. Door de snelle technologische ontwikkelingen zijn smartphones ook in staat om zo’n ‘aangevulde realiteit’ te creëren. Vandaag zijn er al verschillende applicaties die een augmented reality experience aanbieden. Voor ons moet het ook mogelijk zijn om een ontwerp van zo’n smartphone AR-applicatie (of QR-code) te maken voor het DM.

- Indien we willen werken met een virtuele tour is het concept van gamification een mooie toevoeging aan zo'n tour aangezien dit een aantrekkelijke factor is en voor interactie zorgt.

- Indien we willen werken met een app kan dit een oplossing bieden voor het grote aanbod van erfgoed en de kleinere oppervlakte van het Design Museum. Zo kan men dan een bepaalde code scannen die dan gelijkaardige kunstwerken toont of extra informatie geeft over het kunstwerk waar men bijstaat.

- Indien we willen werken met AI kan dit zorgen voor een sterkere sociale cohesie doordat de unserved audiences samen de mogelijkheden en kracht van technologie (en meer bepaald AI) kunnen ervaren.

In volgende bijlage is een duidelijk overzicht van de behandelde initiatieven te vinden: https://docs.google.com/docume...

• Deze methodiek bevond zich tijdens deze sprint voornamelijk in een voorbereidende fase. Zo hebben we ten eerste de topic lijst samengesteld. Dit hebben we gedaan via een excel bestand waarin iedereen topics en vragen kon neerschrijven. Dit bestand is dan later door een kleiner groepje tot een mooi geheel met subcategorieën gestructureerd.
• Verder zijn alle stakeholders reeds gecontacteerd. Vier interviews staan reeds gepland, met de andere stakeholders moet nog verder gecommuniceerd worden.

Topic lijst met als grote categorieën:

1. Rol van de stakeholder

2. Unserved audiences (bereiken van doelgroep)

3. Cultere participatie

4. Sociale cohesie

5. Initiatieven (bereiken van unserved audiences + digitale initiatieven)

Data geplande interviews:

19 november: Mattias Laga (consulent bij dienst 'Ontmoeten en Verbinden')

19 november: Katelijne Van den Brande (wijkregisseur Zwijnaarde met als expertise cultuur)

25 november: Olivier Van D'huynslager (digitale strategie Design Museum) en Bie Luyssaert (hoofd publiekswerking en communicatie Design Museum)

25 november: Professor John Lievens